mon sens de la vie …

Czasem myślę
Wybacz, że tak myślę
To przychodzi samo
Tak myślę
Przynajmniej, co najmniej
Staram się wydajniej
Myśleć
Ty mnie nie śledź
Nie bredź
Myśl nim słowa
Myśl kolorowa ratuje
Jakąś myślą
Te myśli się wyśnią
Nim pomyślisz
W myśl zajdzie głowa
Tak jałowa
Myśl
Śle na język elaborat
Znudzony dawno
Wymyślony myślą jawną
Oni moje myśli kradną
Nim padną słowa
Scena w myślach
Grobowa
Brak kropki złudzeniem
Zamyślony sen
Wymyślony lęk
Pragnieniem od nowa
W euforii rozmyślania
Głowa pusta
Głuchy jęk
Myślę
A mnie nie ma
Dość
Myślenia

„To the left, to the left
Everything you own in the box to the left
To the left, to the left
Don’t you ever for a second get to thinking you’re irreplaceable”

„Nie płacz proszę, będzie żyć”
Powiedział spokojnie lekarz, głaskając serce
Piąta klepka ocknęła się nie wiedząc gdzie
Ale tak jakoś miło było tam być
Chwila, której nie trzeba było nic więcej
Człowiek tchnął światło w szary dzień

„Spoko loco luz i ponton niemiecki”
I kto potrafi poprawić humor lepiej niż Ty?
Ach te motyle… wiosna aż rozsadza
Z szafy wzrok wypruwa już tylko same kiecki
Raz po raz przyjemnie zaburzone sny
Euforia – to takie coś co odmładza

„Kocham Cię Kotek”
I zachciało się żyć, uczyć się od nowa
Ktoś rzucił zabawką, Ktoś pozamiatał szkło
Przestał obchodzić kłamstw ciasny motek
Na wieki prezent, zabawka pluszowa
Już sobie przypominam… Chyba tak to szło:

Kocham Cię Skarbie :*
Reszta mnie dzyndzoli, o!

Idiotka…
Sama sobie winna, myślałam, żeś inna
Przeoczyłam…
Zatonęła w naiwności, pogrążam się w złości
Głupia…
Niewinna do bólu, chciała jedynie mówić „mój królu”
Nie wiedziałam…
Oślepła, z asfaltowej drogi zbiegła
Wariatka…
W piach się osunęła, co cenne zdjęła
Śpiewałam…
Z serca głębi, myśl obojętność ziębi
Postradana…
Na umyśle i duszy, to ją topi i suszy

Uradowana – z mglistego rana
Zdeptana – w południa zenicie
Pozbawiona – gdy noc witana
Stracona – i jej całe życie …

ONA (czyt. JA)

Co to jest miłość… Nie pamiętam
Już nie w Tobie zaklęta, czernieję przez Ciebie przeklęta
Pieśń psychopatki śpiewam…

Odziera mnie ze świadomości… Otchłań widzę
Ta mania święta, ta idiotka niepojęta
Czy się… brzydzę?…

Szybki odgłos kroków… Agonia – bicie serca
Dotykałam – żyłam, wiem – nie czuję, błądzę wzrokiem
To… Czy Ty?…

ON – morderca…

Miałeś być zawsze przy niej… I co?
Zawiodłeś…
Wstydź się chłopcze, czy raczej… To boli proszę Pana…
Czy zwolni?
Masz głupi szczęście – Ty grzechów nie wytykasz… Bo po co?
A chciałbyś…

Miałeś być mądrzejszy od niej… I co?
Oszalałeś…
To pewne – z nią, czy raczej… Pan nad nią…
I patrzyłeś…
Czas przeszły wbił szpony – zrodziła się myśl natrętna…
Coś zabrał…

Miałeś uskrzydlić, trzymając ją za rękę… I co?
Skłamałeś…
Zeszła na ziemię i… Umarła…
Ja wiem…
Ty widziałeś…

Aniele Boży stróżu mój…

Tak oto zostałam uświadomiona, iż „Dzisiejsze kobiety są interesowne”.
A ja myślałam, że „interes” jest domeną męską…
Cóż, wobec tego od dziś zarządzam poszukiwania mojego „ogonka”.

Budzę się, otwieram oczy z rana
Tysiąc myśli w głowie znów ożywa, ta sama…
Pryskają niepokoje, jak bańka mydlana

Nic nie warta każda nuta zakłamana
W muzyce życia do tańca tego świata
Na zawsze westchnieniem wiatru z rana…
Niepokonana…

photo by Jacek B.

Znów zgasła
Nawet ona pogrąża niewierna
Radź sobie
Sensualna interpretacja ciernia
Rzeźbi fobie
Stara ułuda zipie młodością
Uczynny opór miasta
W wytarte hasła Pan wrasta
Mierna strona bierna