Stoję na skale
Nad przepaścią grzechu
Ten pośpiesza stale
Ciebie czuć w oddechu

Stoję na skale
We włosach z powiewem
On pcha mnie dalej
Niczego nie wiem

Stoję na skale
Wychylam spojrzenie
Na dole, w banale
Jest zatracenie

W poznaniu brodzę
Wśród jasności wpływu
Z ciemności wychodzę
Nie wyjdę z podziwu.