Mar­sza­łek Chra­bąszcz cze­ka zna­ku,
By rzu­cić jaz­dę do ata­ku.
Ko­ni­ki po­lne są jak w plą­sie,
Nie mogą ustać, na­przód rwą się,
Pchły na nich zręcz­nie sie­dzą wierz­chem
Chcia­ły­by ru­szyć w bój przed zmierz­chem.
Ru­szy­ły! Pę­dzą! Błysz­czą piki,
W ga­lo­pie świsz­czą pro­por­czy­ki
I w ślad za wro­giem wy­stra­szo­nym
Cwa­łu­je szwa­dron za szwa­dro­nem.
Kto wi­dział pchły w tej świet­nej szar­ży,
Gdy jeź­dziec nie drgnie, koń nie za­rży,
Ten pcheł już o nic nie oskar­ży.

Z pozdrowieniami :)