Post-Julia
Gdy dorosłam przestałam cenić chłopców
pragnących dla mnie umrzeć

Zrzuciłam z ramion płaszcz Julii
I już nie oczekuję bukietu kwiecistych słów

Żyj dla mnie miły
I mów do mnie prozą
A nasza codzienność niech będzie daleka od dramatu